13 Eylül 2009 Pazar

Tatil donusu notlar

Tatil donusu ve annenin ise baslamasi Idil'i pek zorlamadi. Sabah aksam anne sutu oglen iki kere biberondan formul sut, itirazimiz yok gibi gorunuyor simdilik. Kati gidalari zaten aliyorduk. Kizimi zorlayan disler. Sanirim usttekiler geliyor. Agzini acip bakamiyorum, diliyle engel oluyor.



Tatil donusu benim icin kolay olmadi. Isin ilk gunu sakin gecer mesajlarina falan bakarsin di mi? Neredeee toplanti ustune toplanti, ertesi gun oglene yetisecek briefing. Zaten aylardir beynimin, konsantrasyonumun ise ayrilan bolumu offline. Yogun is temposu , hava degisimiyle birlikte once bas, bogaz agrisi olarak geri dondu bana. Uzerine bir de burun akintisi, oksuruk eklenince anne hanim yataga dustu. Idil dogdugunda beri hic bu kadar uyumamistim. Butun gun emzirme ve yemek yeme durumlari disinda uyudum. Doktor cok siki bir sogukalginligi teshisi koydu da babamizin ici rahatladi. Ona kalsa hastaneye gidip domuz gribi testi yaptirmaliydim. Cumartesi ucaga bindik ne de olsa. Ama ben grip oldugum halimi de biliyorum. Neyse benin siki sogukalginligi Idil hanimin da burnunu sirlatiyor bu hafta sonu. Kizim iki gundur akan sumuklerini yaliyor. (agzindan da dis salyalari pek bir islak gecti bu hafta sonu) Burnunu temizleme operasyonunda ise basiyor yaygarayi. Neyseki atesi cikmadi. Sukretmek lazim.



Tatil donusu doktorumuzdan randevu almaya calisiyorum ama adam bizim gidebilecegimiz saatlerde kasima kadar dolu. Agustos ayi kontrolunu atladik malum Turkiye'deydik. O nedenle acilen kizimi doktor amcasiyla bulusturmak istiyorum. Cumartesileri calismiyor dr amca. Bakalim biz aykiri bir saatte goturmek icin isten izin alicaz herhalde.



Tatilin son haftasi ev nufusu azalinca Idil'in memede uyuma sorununa bir el atalim dedik. Pediatrimiz tatile cikmadan uyarmisti, artik Idil kendi kendine uyuyabilmeli sonra alistirmakta gec kalabilirsiniz diye. Rasyonel ana baba olaraktan biz daha Idil dogmadan "Fate la Nanna" (Estivill Eduard; De Béjar Silvia), kitabini okumustuk ve bebek uyuturken neler yapmamamiz gerektigini ogrenmistik . Ama Idil hanim 8 haftaliktan itibaren memede dalip, sabah uyaninca, evdeki hesap carsiya uymadi. Dedik aman biz pek bir sansliyiz, birakalim boyle gitsin, minisi de aglatmamis oluruz. (o kitaplarda verilen kurallar iyi de, anababa yuregini katilastirma yontemleri de onerseler iyi olur. Bebisi kucagima aldiktan sonra pek bir yufka yurek oldum) Ama 5.ay ortasinda itibaren gece uyanmalari baslayinca, uyaninca meme ariyor bebis diye ben panikledim.



Neyse ilk tatbikat aksami (Idil 6 ay 1 haftalik) banyo meme duzenini tersine cevirdik. Banyodan sonra sakince konusarak giydik pijamalarimiza, girdik uyku tulumumuza, opucukle falan kapattik isigi, yattik. Biz de karanlik odada, yataga yattik, nefes almadan onun tepkisini bekliyoruz. Aglama sureci basladi. Iki dk sonra babasi gitti optu, konustu, bes dk gecti ben gittim falan derken 20 dkl'ik bir aglama (daha cok mizildanma, can acitan aglamalardan degil) sonra uyudu. Ondan sonra her aksam mizildanma suresi birer ikiser dk azaldi. Ilk aksam benim icin cok zordu ama fiziksel olarak iyi oldugunu (kaka, banyo yapildi, yemek yenildi, gaz cikti) tek sorununun uykuya dalamak oldugunu dusundugun icin dayanabildim aglamasina. Babamiz beni tutmasa alip memeye dayayacaktim kizimi.n agzina. Neyseki Stecim beni alt kata gonderdi de daha ilk gunden oyunu bozmadim.



Asagida annemin elestirisel bakislarini, ben uyuturum evladim, aglatmayin tepkilerini savusturmak zorunda kaldim. Sabah acaba mutsuz mu kalkar diye bir korkum vardi ama sabah beni gorunce gulen gozleri o endisemi de yok etti. Uzun vadede bebisin iyiligi icin dogru bir yaptigima inaniyorum.



Bruksel'e geldigimizde ise banyo meme rutinine donduk ama uyumadan memeden aliyorum ya da dalmaya baslamissa altini acip uyandiriyorum. Aglamalar azaldi. Nazar degmesin. Gece uyandiginda bazen iki mizlanip tekrar uykuya dalabiliyor. Bakalim dis agrilari gecince gece uyanmalari da kesilecek mi?? Gorecegiz.


Gecenlerde Ozgur Anne'nin yazdigi gibi bunlarin hepsi gecer diye dusunmek, pozitif yaklasmak lazim. Olumsuz yaklasimla artan stres yorgunlugu daha dayanilmaz kiliyor. Ben Idil dogdugunda, emzirmenin cok zor ve acili oldugu donemde, en fazla 3 ay emziririm diyordum, baktim yapabiliyorum 6 ay dedim, simdi diyorum ki bir yasina kadar giderse gidelim. Bebek sahibi olmak cok buyuk bir degisim oldu ozellikle bizim gibi hayatta cok sey yapmaktan zevk alan, gezen tozan, okuyan, insanlar icin. Bebisin hayatimizi degistirdigini ve farkli guzellikler getirdigini kabullenmem, zorluklarla basetmemi kolaylastirdi. Neyse konuyu cok dagitmayim, bu konulardaki dusuncelerimi ayrica yazarim. Geriye donuk yazilmayi bekleyen o kadar cok konu, kaydedilecek ani varki.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder