20 Eylül 2009 Pazar

Bugun bayram

Idil'in ilk bayrami beni biraz dusundurdu. Biz buyudukce, aileler kuculdu, akrabalar arasindaki baglar gevsedi, apartman komsuluklar azaldi, bayram tatilleri uzadi ve turlar ucuzladi derken nerde eski bayramlar oldu. Dusundumde 13 yildir bir bayrami bile ulkemde gecirmemisim. Aslinda lisede, universitedeykende bayramlar biraz yuk gibi gorunmeye baslamisti, cocukluktaki heyecani yitirmistim ama yine aile buyukleriyle, kuzenlerle beraber keyifli vakit gecirirdim. Ozel yemekler yapilirdi, uzun masa sohbetlerinde o yemeker tuketilirdi. Kurban bayramini cocuklugumdan beri sevmem ama seker bayramlari sekerdir.

Buna karsilik son 13 yildir her sene Noel icin Roma'ya gittim cunku kayinvalidem icin Noel onemli bir bayram. Babamiz inancli biri olmamasina ragmen annesini mutlu etmek icin her sene bu gelenegi surdurdu. Bense annemden aman bayrama gelin gibi bir talep gelmedigi icin bu duruma pek kafa yormadim. Ta ki Idil hanim piyasaya cikana kadar.

Idil'in sadece bir tarafin gelenekleri ile buyumesini istemiyorum. Nasil Noel' de Noel Baba'dan hediye bekleyecekse, bayramda da bayramlik giyip, aile buyuklerinin elini opmesini, onlardan seker, bayram harcligi almasini istiyorum. Neyseki bayramlar artik yaza geliyor, boylece Idilcim dayisi, kuzenleriyle birlikte bayram yasayabilecek.

Bu dusunceler cercevesinde Idil'in ilk bayrami icin burdaki ailem diyebilecegim arkadaslarla bir yemek duzenledik. Idil yeni bir eve gitti, uzun zamandir gormedi teyze ve dayilarini gordu, kucaktan kucaga gecti, cok mutlu oldu. Eve dondugumuzde banyo, meme derken itirazsiz hemen uyudu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder