19 Şubat 2009

Geçen yıl bu saatlerde minik kızımla beraber 39 hafta 4 gün süren beraberliğimizi başka bir boyuta taşımak için bir hastane odasında, müzik ve kitap eşliğinde damarlarımdan verilen hormonun görevini yapmasını bekliyordum. Yanımdaki ekranda iniş çıkışlarını gözlemlendiğim grafik, kasıklarımda hafif bir ağrıdan ibaretti. Nasıl bir heyecandı onun gelişini beklemek? Bugün sevgiliyle konuştuğumuzda ikimiz de sanki bir rüyaymış yaşadıklarımız, onu hatırlıyormuşuz gibi oluyor. Kızımı ellerimle çekip aldığımda, çıplak göğsümde büzüşmesi, kibrit çöpü gibi parmaklarıyla göğsüme tutunması, bir de sevgilinin heyecanla 'bellissima bellissima' deyişi aklımda kalanlar. O kadar saşkınmışız ki, kızımın ilk resmini saatler sonra çekmişiz.

Bugün 19 Şubat 2010. Yarın kızımızın ilk yaş günü. Bir yıla neler sığdırdık beraber. Daha nice yılları sağlıkla, sevgiyle, gözlerimizin içi parlayarak kutlayabilmeyi diliyorum.